Ένας υπαίθριος τρόπος ζωής στη γη VS εταιρική υπαίθρια ψυχαγωγία

Πρόσφατα είδα μια αγγελία για καινούργια είδη βροχής από μια μεγάλη εταιρεία εργαλείων εξωτερικού χώρου. Επέλεξαν να το πλασάρουν με τη φράση «βροχή; τι βροχή;»

Φαίνεται αρκετά απλό, αλλά με έκανε να σκεφτώ μια συγκεκριμένη τάση στην υπαίθρια βιομηχανία. Η ιδέα είναι ότι το ύπαιθρο είναι ένα μέρος όπου πηγαίνετε για προσωρινή διασκέδαση. Οι συνθήκες που παρέχει το οικοσύστημα είναι είτε αμελητέες είτε διαχειρίζονται με τρόπο που μας επιτρέπει να απολαμβάνουμε υπαίθριες δραστηριότητες. (Σκεφτείτε να φράξετε ένα ποτάμι για τρεχούμενο νερό ή να χρησιμοποιήσετε έναν απίστευτο όγκο πόρων για να κάνετε χιόνι σε ένα χιονοδρομικό κέντρο.)

Έχω καθοδηγήσει πεζοπορίες με χιονοπέδιλα σε ένα μεγάλο χιονοδρομικό κέντρο στο παρελθόν και μια ερώτηση βαραίνει πολύ το μυαλό μου όποτε σκέφτομαι αυτές τις πεζοπορίες.
«Ποιο είναι το τελικό αποτέλεσμα στο οποίο στοχεύουν οι άνθρωποι όταν περνούν χρόνο σε εξωτερικούς χώρους;»
Υπάρχει μια περίεργη αντίθεση με τα μαθήματα τρεξίματος που επικεντρώνονται γύρω από τα σκάφη ή τη ζωή στην άγρια ​​φύση και να βγάζετε ανθρώπους έξω για μια ώρα περίπου σε ένα διατηρημένο μονοπάτι που αναπόφευκτα οδηγεί πίσω σε ένα θερμαινόμενο ξενοδοχείο με ηλεκτρικό φωτισμό.

«Ποιο είναι το τελικό αποτέλεσμα στο οποίο στοχεύουν οι άνθρωποι όταν περνούν χρόνο σε εξωτερικούς χώρους;»

Με τον προγραμματισμό bushcraft στο School Of The Forest και στο Jack Mountain, οι συμμετέχοντες ζουν στη γη και με τη γη. Συμμετέχουν στους καθημερινούς του ρυθμούς και μαθαίνουν για τον εαυτό τους και πώς ταιριάζουν σε αυτά τα μοτίβα. «Βροχή, τι βροχή;» δεν είναι μια βιώσιμη νοοτροπία όταν ζείτε σε εξωτερικούς χώρους για παρατεταμένες χρονικές περιόδους, λειτουργεί μόνο σε πιο ψυχαγωγικές προσεγγίσεις, όπου οι φυσικοί ρυθμοί αλλάζουν, αγνοούνται και ελέγχονται προκειμένου να παραχθεί μια κατασκευασμένη εμπειρία εξωτερικού χώρου.

Δεν είμαι σίγουρος ότι η αλληλεπίδραση με την ύπαιθρο με αυτούς τους τεχνητούς τρόπους επιτυγχάνει πάντα αυτό που αναζητούν οι άνθρωποι όταν συμμετέχουν στον φυσικό κόσμο και με έκανε να σκεφτώ γιατί οι μαθητές μας ελκύονται από τον προγραμματισμό που δημιουργήσαμε. Δεν είναι μόνο επειδή θέλουν να περάσουν καλά. Είτε το αποτέλεσμα είναι η εκπαίδευση οδηγών είτε η βαθύτερη κατανόηση του πώς να ζουν απλά, οι μαθητές SOTF και JMB έχουν την ευκαιρία να δουν τον φυσικό κόσμο με έναν αυθεντικό τρόπο. Η αναψυχή είναι όλα καλά, αλλά θα έλεγα ότι αυτές οι ευχάριστες εμπειρίες γίνονται πιο πλούσιες με την εκτίμηση των μεταβλητών που εμπλέκονται και του τρόπου με τον οποίο τις ξεπερνάμε.