Προσαρμοσμένα χειροποίητα κουπιά κανό στο νότιο Βερμόντ

Σήμερα έβαλα τις τελευταίες στρώσεις βερνικιού σε ένα κουπί στάχτης που έφτιαχνα και σβήνω στο χρόνο διακοπής λειτουργίας τους τελευταίους μήνες. Ήταν χαρά να το παρακολουθώ να ζωντανεύει μετά την απόκτηση της σανίδας στάχτης από έναν ντόπιο φελάχ που αλέθει το δικό του υλικό για την επιχείρηση ντουλαπιών του. Αυτό σημαίνει ότι το κουπί που έκανα ως μαθητής στο Jack Mountain το 2016 θα αποσυρθεί την άνοιξη. Έχει χρησιμοποιήσει πάνω από χίλια μίλια ποταμού και αποδείχθηκε κάτι σημαντικό για την εκπαιδευτική μας φιλοσοφία. Υπάρχουν πολλοί «σωστοί» τρόποι για να κάνετε οτιδήποτε στην ύπαιθρο και θα βρείτε πολλούς λόγους για τους οποίους δεν πρέπει να φτιάξετε ένα κουπί από ένα κομμάτι ξυλείας πεύκου από το τοπικό σας κατάστημα υλικού.

Παλιό κουπί πεύκου στα αριστερά, νέο κουπί τέφρας στα δεξιά.

Θα το αντιμετώπιζα με φωτογραφίες αυτού του παλιού αλόγου ενός κουπιού που χρησιμοποιείται στις λίμνες του Allagash, του ταχέως κινούμενου τεχνικού νερού του Bonaventure στο Κεμπέκ και πολλών άλλων. Σίγουρα θα είναι περίεργο να μην την φέρω μαζί σε ταξίδια αυτή την επερχόμενη σεζόν, αλλά είμαι ενθουσιασμένος που θα βάλω το νέο κουπί να δουλέψει και θα τη γνωρίσω λίγο. Το παλιό κουπί πιθανότατα θα εξακολουθεί να χρησιμοποιείται κατά καιρούς, για χάρη του παλιού καιρού. Ή ίσως θα την κολλήσω στον τοίχο στο εργαστήριό μου ως υπενθύμιση του γεγονότος ότι με την κατανόηση των εννοιών στη δουλειά σε οποιοδήποτε έργο, ακόμη και τα «κατώτερα» υλικά θα έχουν καλή απόδοση.